Çocukluğunu Sevdim

Çocukluğunu sevdim gülüşünde
Bebekliğin yanaklarında kalmış
Dudakların şimdiye kadar çok söylemiş
Gözlerinde hep aynı parıltı askıdaymış

Ben senin çocukluğunu öptüm
Yanaklarından kayan
Dudaklarına varan gülücüklerinden
Yeni uyanmış kirpiklerin birbirinden ayrılmak istemezken
Biz de yeni güne uyanmak istememiştik

Ben senin çocukluğunu da sevdim
Hiç görmeden
Ellerinin dokunuşundaki saflıktan sevdim
Parmak uçlarındaki hafif esintiden öptüm
İçimiz titredi, kalbimizle gördük

Ben seni çok sevdim çocuk
İçinde yaşattığın çocuğa geldim.

HSZ
23.03.2015
Antalya