Mutluluk ve Hüzün

Mutlu göründüm değil mi şimdi

Birazdan hüzün gelir uğrar yanıma

Bir soluklanır

Çok severse yamacımı fazla kalır

Mutlulukla anlaşamazlar hiç

E hüzün meymenetsiz tabi

Ya mutluluk öyle mi

Cıvıl cıvıl etrafını aydınlatır

Dayanamaz çatık kaşlara

Akan gözyaşlarına

Kalkar gider

Beni onunla bırakır.

HSZ, 26.05.2011, Aydın - Nazilli

Geçemezsin

Geçemezsin bu dünyadan

Hiç yaralanmadan

Geçip gidemezsin

Beyazına lekeler bulanmadan

Geçemezsin sonbahardan

Yapraklar gibi kurumadan

Geçip gidemezsin

Yeşil umutların sararmadan

Geçemezsin bir aşktan

Kalbini alevlere bırakmadan

Geçip gidemezsin

Ellerinde ateşi tutmadan

Geçip gidersin bu hayattan

Sesini sedanı çıkarmadan

Geçersin ancak;

Hakkıyla yaşayamadan.

HSZ, 20.05.2011, Nazilli - Aydın

Sesler

Anlatamadım kalbimdekileri
Zormuş akıtmak içindekileri
Yazının yolu daha az çetrefilli
Seslerle aram yok önceden beri…

HSZ, Mart 2011, İstanbul’da bir tren

İkilem

Kararsız kalır bazen akıl

Bir ses der ki içinden “Sakın!”

Ama bilirsin içten içe

Kalbin hep tek bir yola yakın.

HSZ, 18.05.2011, Aydın - Sultanhisar

Çok mu?

Çok mu yoruldun sanki

Peşinde bıraktığın izler

Yaşanmış hikayelerin çok mu bari?

Peki ya yaşanmamışlar?

Yaşanamamış olanlar?

Onları sayabildin mi bakıp geri

Çok mu üzüldün sanki

Kaç şişe doldurur gözyaşların

Biriktirseydin eski sevdalılar gibi?

Kaç kişi için kalbinle ağladın

Peki kaç omuzu ıslattın

Çok mu üzdüler seni

Yoksa sen mi üzdün hep kendini

Çok mu geldi bu hayat sana

Acısıyla kaygısıyla

Çok mu ağrıdı omuzların ağırlığında

Bırak o zaman kendini

Hadi bırak!

Yoksa buna cesaretin

Tutun artık köklerinden hayata!

HSZ, Mayıs 2011, İzmir Alsancak

Islak

Issız ve ıslak bir bank

Benim gözyaşlarım kadar soğuk

Üzerime yağıyor yağmur.

Ben ağladıkça hızlanıyor o da

Kollarım açık yüzüm bakıyor ona

Gözyaşlarımla buluşuyor damla damla

Yine de söndüremiyor

Az geliyor içimdeki yangına.

Senin sessiz karanlığından kurtulamıyorum

Acı veriyor artık her an

Her hareket ettiğinde yelkovan

Ah şu yağmur alsa da götürse seni benden

Temizlese o karanlığı, yıkasa, akıtsa bedenimden

Islandıkça kararıyor içim

Yardım et ya Rabbim

Nefes alamıyorum!

Sevdanın elleri varmış meğer

Kiminin kalbini sımsıkı kenetleyen

Kaçırmazmış, nefes aldırmazmış yeniden.

HSZ, Mayıs 2011, İzmir Alsancak