Hoşça Kal

Kararmış deniz

Ama geceden değil

Yastan sersefil

Vapurları bile çekemez olmuş

Işıkları sönük.

Sabahlar gelmez

Gelmezse de gelmesin

Karşıma aldım her şeyi

Gözlerinin karası olmuş deniz

Ben artık neyleyim?

Ölenlerle yaşamayı öğretti zaman

Yaşayanlarla ölmelere inat

Adım attığım her sokak sana çıkarken

İçimde bir his

Tarifsiz

Bilindik kelimelerden farklı

Benden duyduklarından apayrı bir renk

Keşke gözlerin kadar kararmasaydı deniz

Barajlardan taşan suyun sesi var kulaklarımda

Senin kurduğun barajlar sevdamıza

Uzak, çok uzakta

Çünkü şimdi sen yoksun

Barajlar da yok

Nehirler kara sessiz dökülmüş denizimize

Elimde avucumda senin dokunabildiğin yaralarım var kabuklaşmış

Yenileri var eklenen

Kabuk bağlamayı bekleyen

Armağan senden

Ah bir de gözlerin karası deniz

Ben nerdeyim

Yıllar ve kilometrelerce öte sendeyim

Herkesin saati farklı gösteriyor zamanı

Halbuki ben sana hoşçakal dememiştim

Benimle hoşça "kal" demiştim.

HSZ

İzmir
05.02.2012